Τι είναι η κρίση πανικού;
Η διαταραχή πανικού είναι μια ψυχική πάθηση κατά την οποία ο ασθενής παρουσιάζει επεισόδια έντονου φόβου και άγχους. Τα επεισόδια αυτά ονομάζονται κρίσεις πανικού και μπορεί να διαρκέσουν από μερικά λεπτά ως και μερικές ώρες. Οι κρίσεις μπορεί να ξεκινήσουν ξαφνικά, χωρίς να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αιτία σε συνειδητό επίπεδο, αλλά ενδέχεται να εμφανίζονται και υπό συγκεκριμένες προυποθέσεις (π.χ. όταν κάποιος βρίσκεται σε πολύ κόσμο ή έχει κλειστοφοβία).
Υπολογίζεται ότι στις γυναίκες η πάθηση είναι 2 με 3 φορές συχνότερη συγκριτικά με τους άντρες.
Συμπτώματα
Οι κρίσεις πανικού εκτός από έντονα ψυχικά συμπτώματα συνοδεύονται και από σωματικά συμπτώματα:
Φόβος, άγχος, συναίσθημα πανικού
Συναίσθημα ότι θα τρελαθεί ή θα πεθάνει
Τρέμουλο
Εφίδρωση
Πόνος στο στήθος
Ταχυκαρδία
Δύσπνοια
Ζάλη
Μουδιάσματα στα χέρια
Τάση λιποθυμίας
Δεν παρουσιάζονται όλα τα πιο πάνω συμπτώματα σε έναν ασθενή με κρίση πανικού.
Τα άτομα που βιώνουν την κρίση για πρώτη φορά μπορεί να πιστέψουν πως παθαίνουν έμφραγμα ή νευρικό κλονισμό.
Τα συμπτώματα αυτά συνήθως εμφανίζονται αιφνίδια και ο ασθενής νιώθει ότι δεν μπορεί να ελέγξει το σώμα του, φοβάται πως μπορεί να του συμβεί κρίση ανά πάσα στιγμή κι έτσι δυσχεραίνει την καθημερινότητά του (π.χ. περιορίζει τις εξόδους του λόγω του φόβου του).
Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως ο φόβος ότι θα βιώσει μια κρίση πανικού μπορεί από μόνος του να προκαλέσει τα συμπτώματα της κρίσης.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Συχνά χρησιμοποιούνται φάρμακα (βενζοδιαζεπίνες, αντικαταθλιπτικά), για να αντιμετωπιστούν οι κρίσεις, ωστόσο η φαρμακοθεραπεία από μόνη της δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Απαραίτητη είναι η ψυχοθεραπεία, ώστε ο ασθενής να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του, να αναζητήσει μέσα του το λόγο που τον οδήγησε στις κρίσεις και να λύσει τις ενδοψυχικές του συγκρούσεις.
Η ανάγνωση που έχει να κάνει κανείς στις κρίσεις πανικού είναι ότι πίσω από το φόβο υπάρχει λαχτάρα για ζωή. Ο ασθενής χρειάζεται να δει τις κρίσεις ως φίλο και όχι ως εχθρό. Είναι ένα σημάδι που μας στέλνει το σώμα μας ότι κάτι χρειάζεται να τολμήσουμε ή ν’ αλλάξουμε στη ζωή μας. Είναι όπως το κόκκινο λαμπάκι που ανάβει στο αυτοκίνητό μας, για να μας προειδοποιήσει ότι χρειάζεται να το ελέγξουμε, για να είμαστε ασφαλείς. Έτσι, οι κρίσεις πανικού είναι το κόκκινο λαμπάκι που μας προειδοποιεί ότι χρειάζεται να φροντίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας…
Δήμητρα Δουβλετή
Ψυχολόγος-οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια